Giderken arkamızda bıraktıklarımız,
Belki bir daha görmeyeceklerimizdi.
Alnımızı yaslayıp soğuk cama,
Seyreyledik dağları taşları.
Belki bir daha gelemeyiz diye
İki kere yürüdük aynı yolları
Belki bir daha göremeyiz diye
Daha dikkatli baktık çevremize.
Aslında yaptığımız tek şey
Belki bir daha doğamayız diye
Yeniden tanımaktı kendimizi.
Beyti Engin
'98 Edirne
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder